Een verhaal van twee zonen

Door Mac & Naudine Adaimi

De gelijkenis van de verloren zoon is een verhaal van een man, die het niet verdient en onwaardig is, maar gepromoveerd wordt tot het voorrecht dat gewoonlijk wordt geassocieerd met een eerstgeborene (Lukas 15:17-22). Hij wordt gekenmerkt met een onverzadigbaar verlangen om met de Vader verzoend te worden. Hij komt met nederigheid en absoluut geen gevoel van rechten. Hij kwam oog in oog te staan met zijn gebrokenheid en was nuchter over de toestand van zijn hart. In deze nederige staat herstelde de vader hem volledig in de verantwoordelijkheden en voorrechten van een eerstgeboren zoon.

Hij kreeg van zijn vader:
  • Het beste gewaad – wat het herstel van zijn identiteit betekent.
  • Een paar sandalen – die doel en visie betekenen; zijn lot wordt hersteld.
  • Een ring – wat betekent dat zijn autoriteit als zoon wordt hersteld. Hij kon nu handelen en spreken namens de vader.

Wanneer we dit toepassen op ons leven in Christus, realiseren we ons dat het beginpunt om onze rol als eerstgeboren zonen en dochters te ontvangen, is door de poort van absolute nederigheid en nuchtere realisatie van onze wanhopige staat. De uitdaging is dat het buitengewoon moeilijk is om nederig te blijven in het koninkrijk, vooral wanneer we zo hard werken voor onze Vader! Subtiel sluipt het aansprak maken binnen, en we zien niet eens!

De val van aanspraak maken
We zouden gemakkelijk verstrikt kunnen raken in het worden zoals de oudste zoon. Hij was boos dat zijn vader zo’n gunst zou bewijzen aan een onverdiende broer. Hij verleende zichzelf rechten in de geest van aanspraak, maar deze konden alleen de zijne zijn in de geest van nederigheid en soberheid met betrekking tot al de privileges die hij genoot.

Vraag de Heere alstublieft om je te laten zien waar je recentelijk verontwaardigd over voelde vanwege een broeder of zuster die een eerbetoon kregen in het lichaam van Christus. Je hebt misschien het gevoel gehad dat je het had moeten krijgen of misschien dat ze de eer niet verdienden.

Deel het met je accountability partner en vraag de Heere om je hart te genezen en je beoordelingsfout te vergeven.

Veelvoorkomende misvattingen over de Vader
Laten we dus tot onze Vader van liefde komen, Hem omarmen en geloven wie Hij werkelijk is, niet wie de wereld en satan hebben geprobeerd Hem te laten zijn. Een verkeerde perceptie van de Vader weerhoudt ons er vaak van om tot Hem te naderen en dringend noodzakelijke genade te vinden.

Als je de volgende veelvoorkomende misvattingen van de Vader doorneemt, onderscheid dan welke leugens misschien wortel hebben geschoten in jouw hart en kies ervoor om ze te verwerpen. Kies er dan voor om de waarheid te accepteren over wie God werkelijk is.

Ik verwerp:
Dat de Vader niet geïnteresseerd en afstandelijk is.
Ik accepteer:
Dat Hij geïnteresseerd, intiem en betrokken is. (Psalm 139)

Ik verwerp:
Dat Hij ongevoelig en onverschillig is.
Ik accepteer:
Dat Hij erg aardig en vol mededogen is. (Psalm 103:8-14)

Ik verwerp:
Dat Hij onsympathiek, afkeurend en veeleisend is.
Ik accepteer:
Hij omhelst me en verheugt zich over me met liefde, blijdschap en gezang. (Zefanja 3:17)

Ik verwerp:
Dat Hij niet aanwezig is en te druk voor mij.
Ik accepteer:
Hij is altijd bij mij en wil bij mij zijn. (Hebreeën 13:5; Johannes 14:17-18)

Ik verwerp:
Dat Hij ongeduldig en boos is en nooit tevreden is met wat ik doe.
Ik accepteer:
Dat Hij volledig beseft waar ik ben en geduldig is.  (Psalm 103:14, 8-9)

Ik verwerp:
Dat Hij hard, gemeen en manipulatief is.
Ik accepteer:
Dat Hij genadig, zachtaardig, barmhartig en vol liefdevolle vriendelijkheid is. Hij is mijn beschermer. (Psalm 145:8-9; 18:2)

Ik verwerp:
Dat hij de lol uit het leven wil halen.
Ik accepteer:
Dat Hij wil dat ik een leven vol overvloed leef. Hij wil dat ik in Zijn volmaakte, aangename en aanvaardbare wil stap voor de adem die Hij mij heeft gegeven. (Johannes 10:10; Romeinen 12:2)

Ik verwerp:
Dat hij me geen fouten laat maken en geen begrip heeft voor mijn uitdagingen en zwakheden.
Ik accepteer:
Zijn genade is voldoende voor mij en Hij heeft genoeg genade en begrip als ik faal. (Lukas 15:11-16 verloren zoon, Hebreeën 4:15-16)

Ik verwerp:
Het idee van een kieskeurige en perfectionistische vader.
Ik accepteer:
Dat de Vader geduldig en opgewonden is in mijn groei, hij is trots op elke stap die ik zet in mijn groei als Zijn kind. (Hebreeën 12:5-11; Romeinen 8:28-29)

Onthoud dat al het gedrag waarin God ons aanmoedigt om uit te blinken ten opzichte van anderen, Hij al uitblinkt in ons. (Romeinen 12:9-21; 1 Korinthe 13:4-8) Christus is de eerstgeborene in het Koninkrijk van God in het Nieuwe Verbond, zonder zonde en volkomen heilig. Als Eerstgeborene voldeed Hij volledig aan Gods vereisten en bevredigde Hij Gods toorn met zonde en onheiligheid. We rijden letterlijk het Koninkrijk van God binnen op de rug van Christus, als een ouder die zijn kind draagt. In en door Christus zijn wij ook de eerstgeborene in het Koninkrijk van God. Dit alles wordt vastgesteld door de dood van Jezus Christus aan het kruis en zijn opstanding.

We danken God voor het leven dat we nu in Zijn Zoon hebben!
OVER DE AUTEUR
Mac en Naudine zijn oudstenin Joshua Generation Church (JoshGen), Zuid-Afrika, en waren acht jaar lang zendelingen voordat ze pastors werden. Sindsdien zijn ze betrokken geweest bij verschillende gezinspastoraten om heelheid te herstellen en momenteel leiden ze de programma's voor huwelijksverrijking en echtscheidingsherstel in JoshGen.
Posted in