Begeerte van de ogen

Door William Marais

De Schrift waarschuwt ons als gelovigen, dat drie primaire gebieden ons van onze vreugde zullen beroven, evenals onze relatie met onze hemelse Vader zullen schaden. Dat zijn: “… de begeerte van de ogen, de begeerte van het vlees en de trots van het leven …” (1 Johannes 2:16). Deze drie noem ik ‘Centen, Petticoats en macht‘.

De liefde voor geld
Door de eeuwen heen is de liefde voor geld de ondergang van velen geweest. Mannen stelen, liegen ervoor, verkopen er hun ziel voor, en sommigen sterven er zelfs voor. Dit alles vanwege het kortstondige plezier dat het belooft, of het valse gevoel van veiligheid dat het biedt door middel van beleggingen, spaargeld en verborgen offshore-obligaties. Hoe belangrijk geld ook is, het was altijd bedoeld als een middel om een doel te bereiken en nooit het doel op zich.

In de novelle van Charles Dickens ‘A Christmas Story’ wordt, een man genaamd Ebenezer Scrooge, bezocht door zijn verleden, heden en toekomst. We lezen hoe geschokt Scrooge is als hij het egoïstische, narcistische, ‘geld hamsterende leven’ ziet dat hij als zijn nalatenschap had achtergelaten. Het belangrijkste was dat hij Gods Koninkrijk en de vele wanhopig arme families die op zijn pad waren gebracht, had kunnen zegenen.

Paulus de Apostel haalt deze zeer trieste waarheid aan in Galaten 6:7-8 wanneer hij zegt:

“Dwaal niet: God laat niet met Zich spotten, want wat de mens zaait, zal hij ook oogsten. Want wie in zijn eigen vlees zaait, zal uit het vlees verderf oogsten; maar wie in de Geest zaait, zal uit de Geest het eeuwige leven oogsten.”

Hoewel Pam en ik ons leven ‘schuldenvrij’ hebben willen leven, heeft het zijn uitdagingen gehad. Maar aan de andere kant van de medaille is er altijd de vreugde en het voordeel geweest om Gods vrede in het leven te kennen en ’s nachts goed te kunnen slapen. Dit heeft altijd veel zwaarder gewogen dan alle financiële uitdagingen waarmee we werden geconfronteerd. Vanaf het begin van ons huwelijk gingen we trouw in op het leven van de plaatselijke kerk en wilden we ook ‘offers’ geven om missies of weduwen te helpen wanneer we konden. We deden dit, niet uit wetticisme of dwang, maar omdat we het zagen in de praktijk van de vroege kerk en als een door God gezegend nieuwtestamentisch principe, dat op zoveel verschillende manieren een terugkeer naar de gever bracht.

De ’test’ van de tiende
Een van de leringen van het Nieuwe Testament over deze waarheid werd vastgelegd in Hebreeën 7:8, waar men leest van de mensen (diakenen) die de tienden ontvingen en beheerden ten behoeve van de kerk op aarde. Toen ze dat deden, ontving Christus hen persoonlijk in de hemel en deed een verklaring dat: “Hij leeft”. Maar ik was ook verbaasd toen ik zag, dat terwijl de tiende een tiende is, het een van de vele ’tests’ werd met betrekking tot de figuur tien die God in de Schrift gaf:

• de tien plagen in Egypte,
• de tien tests in de wildernis,
• de tien keer dat Laban Jacob testte,
• de tien dagen dat Daniel werd getest,
• de tien maagden met hun olie,
• de tien dagen dat de kerk in Smyrna werd getest (Openbaring 2:10)

Keer op keer zag ik het getal tien als een ’test’. Toch, als het gaat om “de lust van de ogen” geloof ik dat de tiende de ultieme harttest vertegenwoordigt voor elke gelovige die in het leven van hun lokale kerk moet zaaien.

Onze test
Vanaf de dag dat we trouwden, spraken Pam en ik over onze overtuigingen om de Heer Zijn tiende (een tiende van ons inkomen) te geven en te helpen wie we konden, wanneer we maar konden, met persoonlijke offers. We waren allebei voltijdse Bijbelschoolstudenten, en ik werkte twee banen om te proberen ‘de eindjes aan elkaar te knopen’. Echter, na maandenlang te hebben geleefd op cocktailworsten van Checkers gemengd met gratis specerijen van een lokaal ‘roadhouse’ en gestoofde tomaten die je bij Pick and Pay voor 10 cent per kilogram kon krijgen, raakten we uiteindelijk onze inkomsten kwijt. We waren blut, maar vastbesloten om trouw te blijven aan onze financiën en te blijven vertrouwen op God om voor ons te zorgen.

Pam was zwanger van onze eerstgeborene, Lara op dat moment en we hadden nog een wekelijks treinkaartje over dat diezelfde dag, een zondag, verlopen was. Ik zou die ochtend preken, dus zette ik haar samen met mijn jas, bijbel en stropdas in de trein en rende van station naar station zwaaiend naar mijn liefje wanneer ik kon. Toen we eindelijk op het station van Wynberg aankwamen, verzamelde ik mijn jas, stropdas en bijbel, en we gingen richting het kerkgebouw. Toen we het gebouw naderden, stak een man de straat over en gaf me een bruin papieren pakket met een aanzienlijke hoeveelheid contant geld erin. Hij zei dat hij voelde dat het de Heer was die hem zei dat te doen. We konden nieuwe treinkaartjes voor ons beiden kopen, en we konden de Heer Zijn tiende geven over wat we die dag in de kerk hadden gekregen.

Van die dag tot nu (ongeveer 41 jaar) zijn we nooit meer in die mate getest (op het gebied van financiën), en zijn we trouw gebleven in het geven van zijn tiende aan de Heere.

Ter afsluiting
In de loop der jaren hebben velen mij verteld dat de tiende een ‘oudtestamentische wet’ was en dat we nu onder ‘genade van het Nieuwe Testament’ staan en dus zijn vrijgesteld van tiende. Als we dit soort redeneringen moeten toepassen, zou je dan blij zijn als iemand intiem was met je man of vrouw, omdat overspel verboden was volgens de wet, maar nu we onder ‘genade van het Nieuwe Testament’ staan, is het acceptabel? Ik weet niet of een echtgenoot hier blij mee zou zijn! Ik geloof dat het probleem is dat veel mensen hun genegenheid en vertrouwen hebben gegeven aan ‘centen’ en wat ze denken dat het voor hen kan doen, in plaats van aan God als hun Bron.

Moge God, onze Vader, ieder van ons helpen ons hart en verstand gericht te houden op Hem, en Hem alleen, op dit gebied. Nee, het is niet Gods wil dat we ‘arm blijven om zuiver te zijn‘. Het is Gods wil dat we genoeg hebben om aan onze behoeften te voldoen en te helpen met de behoeften van anderen. Daarom is het ‘goed om die dingen te hebben die je met geld kunt kopen, maar nooit ten koste van het verliezen van die dingen die je niet met geld kunt kopen‘.

Artikelen uit deze serie: Begeerte van de ogen | Begeerte van het Vlees | De trots van het leven