Ouderschap in een tegengestelde cultuur

Door Euan Macrae

Elke dag ontvangen onze kinderen een eindeloze stroom visuele, verbale en digitale informatie die hen voortdurend leert hoe en wat ze moeten denken! Ze worden dagelijks bestookt met reclamecampagnes, politieke bewegingen, ethische kwesties en leerstrategieën die de waarden, die door christelijke ouders worden onderwezen, grotendeels aanvallen, ondermijnen en herdefiniëren.

Het lijdt geen twijfel dat in deze laatste dagen de wijsheid van God wordt uitgedaagd door degenen die zeggen: “kwaad is goed en goed is kwaad, dat donker licht is en licht donker, dat bitter zoet is en zoet is bitter” (Jesaja 5:20) en dus als ouders die de volgende generatie Koninkrijk bouwende kinderen grootbrengen, is onze taak groot en is de vereiste toewijding aanzienlijk.

Mijn twee oudere kinderen – Holly (14) en Conor (11) zijn ongeveer 98 uur per week wakker, waarvan er 35 op school worden doorgebracht en misschien nog eens 10 in het gezelschap van hun vrienden. Dat betekent dat ik als ouder minder dan 50% van hun wakkere uren heb om voor de waarheid te strijden. Gezien mijn eigen verantwoordelijkheden als predikant en echtgenoot, wordt die tijd aanzienlijk korter, waardoor er maar een kleine kans is om mijn kinderen gezond te maken als volgelingen van Jezus.

Dus hoe doen we dat? Wat zijn de belangrijkste principes die onze kinderen de best mogelijke thuisomgeving zullen bieden om te bloeien en een geest te ontwikkelen die gericht is op het Koninkrijk van God?

Pas het Deuteronomium-principe toe
“Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht. Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn.  U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat.” (Deuteronomium 6:5-7)

Ik heb ontdekt dat wat ik ook tegen mijn kinderen zeg, ze ontdekken wie ze zien dat ik ben, niet wie ik zeg dat ik ben. Daarom wordt ons geboden God lief te hebben met alles wat we zijn, en dan op onze beurt onze kinderen Zijn wegen te leren. De manier waarop we vóór hen leven, zal bepalen hoe ze na ons leven.

"Kinderen waarderen de waarden van hun ouders vaker wel dan niet."

Kinderen waarderen de waarden van hun ouders vaker wel dan niet. Een vader die van auto’s en snelheid houdt, zal meestal een ‘petrolhead’-zoon krijgen! Als onze prioriteiten niet liggen om een Bijbelse Jezus in ons leven te centreren of Jezus in onze levensstijl te weerspiegelen, dan is de kans groot dat onze kinderen zullen vechten. Ze zullen strijden met een rebellie om hun ouders te gehoorzamen als ze worden opdragen uit bed te komen en op zondagochtend naar de kerk te gaan of ze hebben een  gebrek aan verlangen om in Gods huis te zijn.

Het principe van Deuteronomium moedigt ons aan om van ons huis een omgeving te maken waarin gesprekken voortdurend rond Jezus draaien. In plaats van onze kinderen te beschermen tegen de uitdagingen van het leven, moeten we laten zien hoe Jezus ons zelfs door troebel water leidt.

Kinderen hoeven niet beschermend te worden verpakt in luchtbellen tijdens ons seizoen van financiële tekorten. Ga in plaats daarvan bij hen zitten, leg de gezinsbehoefte uit, leer ze bidden om voorziening en feest wanneer God je op wonderbaarlijke wijze voorziet van wat je nodig hebt.

Praat eindeloos over de goedheid van Jezus, geef regelmatig uw getuigenis. Als een familielid ziek wordt, bid dan in plaats van Paracetamol! In plaats van medicijnen op te hoesten, zalft u degene die ziek is met olie.

Om een generatie Koninkrijksgerichte kinderen groot te brengen, moeten we ze in ons leven blootstellen aan het Koninkrijk en de autoriteit van Jezus.

Zorg voor zelfvoeders
“We zullen de volgende generatie de prijzenswaardige daden van de HEER, Zijn macht en de wonderen die Hij heeft gedaan vertellen … dan zouden ze hun vertrouwen stellen in God”
(Psalm 78:4 en 7)
We zullen alle dagen van ons leven de verantwoordelijkheid dragen om volgende generaties te onderwijzen over de geweldige dingen die Jezus heeft gedaan. Maar op een gegeven moment moeten onze kinderen overgaan van lepelen naar zelf kunnen eten.

We lezen Bijbelverhalen voor aan onze jongste – Skye (4), we bidden met haar, leren haar hoe ze moet aanbidden en luisteren naar Gods stem, maar als ze deze waarheden nooit zelf leert ontdekken, zal ze misschien nooit verder komen dan geestelijke melk.

Elke dag leven onze oudere kinderen bij de 3 B’s. Bijbel, ontbijt (Breakfast), poetsen (Brushing) Elke ochtend vragen we: “Wat heb je gelezen, wat betekende het, hoe verandert het je leven voor vandaag?”

Maandenlang vroeg ik me af: ‘Zullen ze dit ooit alleen doen zonder voortdurend te zeuren of er constant aan te herinneren?’ Toen begon er iets te veranderen, ze begonnen zichzelf te voeden. Voordat er zelfs maar werd gevraagd “Wat heb je gelezen?” we hoorden er alles over voor het ontbijt. Niet alleen veranderde de gewoonte, hun gedrag volgde snel daarna.

“Zo zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat: het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen waartoe Ik het zend.”
(Jesaja 55:11)

Tot dusver hebben we enkele praktische ingrediënten besproken die onze kinderen de fundamentele principes van het volgen van Jezus zullen geven, maar we hebben de gist nodig om hen leven in te blazen.

Leer kinderen om door de Geest te wandelen
“Bekeert u, en ieder van u wordt gedoopt in de naam van Jezus Christus tot vergeving van uw zonden; en je zult de gave van de Heilige Geest ontvangen. Want de belofte is voor jou en je kinderen en voor allen die ver weg zijn, zo velen als de Heere, onze God, tot Zich zal roepen” (Handelingen 2:38-39)

Tijdens de eerste preek van Petrus, onmiddellijk na de komst van de Heilige Geest met Pinksteren, deed hij grote moeite om te benadrukken dat de Heilige Geest niet alleen met volwassenen was gaan omgaan. Hij citeerde de profeet Joël om de mensen eraan te herinneren dat hun zoons en dochters zouden profeteren en dat hun jongemannen visioenen zouden zien.

Ik kom regelmatig ouders tegen die toegewijd zijn om hun kinderen verhalen uit Gods woord te leren, maar die bang zijn om hen te leren luisteren naar Gods stem of te profeteren. Kinderen zijn vaak erg gevoelig voor de stem van de Heere, vaak zijn ze meer verwachtingsvol dan volwassenen. Denk aan Samuël, hij hoorde de Heere tot hem spreken voordat hij de Heere kende (1 Samuël 3:7).

Als gezin brengen we regelmatig tijd samen door met bidden en profeteren. Onze kinderen hebben soms de meest diepgaande openbaring gebracht, zelfs bij één gelegenheid waarin werd onthuld dat de Heere tegen het einde van een bepaalde maand £500,00 in onze brievenbus zou stoppen! Op de 31e van de maand… arriveerde er een envelop met een geschenk van £500,00 in onze brievenbus!! Ik kan het geloof dat dergelijke gebeurtenissen stimuleren niet genoeg benadrukken, maar als we nooit ruimte maken voor zulke wonderbaarlijke momenten, zullen we onze kinderen beroven van het geloof dat de Heilige Geest in ons koestert.

We hebben een korte kans om onze kinderen op te voeden in de wegen van de Heere. In de loop van de tijd, vooral in de tienerjaren, wordt de invloed van de ouderlijke stem zachter, omdat deze concurreert met de invloed van schoolvrienden en culturele veranderingen. Wanneer de droevige dag aanbreekt waarop ze hun vleugels kunnen spreiden en het nest kunnen verlaten, moeten we weten dat we getrouw hebben gezaaid in de volgende generatie, jonge mensen grootbrengen die lopen, praten en Jezus ademen. Dat zij op hun beurt hun kinderen zullen vertellen: zelfs de kinderen die nog geboren moeten worden. (Psalm 78:6)