Gevoed door de Opstanding

Als kleine jongen geloofde ik volledig in de kerstman. Ik was ervan overtuigd en verzekerd dat hij, samen met zijn vrolijke gezelschap van vliegende rendieren, op magische wijze mijn cadeautjes bezorgde, de melk dronk en de koekjes at die op kerstavond voor hem waren klaargelegd. Ik zag het bewijs daarvan de volgende ochtend! Maar mijn fantasievolle geloof was gebouwd op een leugen. Het was in de eerste plaats nooit waar (of is op zijn best een halve waarheid, afhankelijk van je mening over Sint Christoffel). Sommigen zeggen dit ook over de wederopstanding van Jezus. Zij zeggen dat het slechts een uitgebreide hoax is, en dat christenen daarom waanideeën hebben en in iets geloven dat niet waar is. Ik wil enkele redenen uiteenzetten waarom de opstanding waar is en hoe het ons leven vandaag de dag voedt.

Hoe weten we dat de opstanding heeft plaatsgevonden?

1. Jezus beweerde het , en het gebeurde ook.
Voor de luisteraars van Zijn tijd deed de Heer schijnbaar bizarre beweringen, door te verklaren dat Hij zou lijden, sterven en weer opstaan. Niemand bij zijn volle verstand zou zijn dood (slechts drie dagen) en de daaropvolgende opstanding voorspellen, en toch doet Jezus dit meerdere malen (zie Johannes 2:19-22, Mattheüs 16:21 en Mattheüs 12:39-40). De autoriteiten zetten bewakers voor zijn graf, omdat ze de voorspellingen kenden en wisten dat de discipelen misschien "een stunt wilden uithalen" (Mattheüs 27:62-64).

Jezus zei deze dingen en overwon vervolgens daadwerkelijk de dood om te laten zien dat Hij was wie Hij beweerde te zijn. Hij is te vertrouwen en te geloven! Als Zijn beloften aangaande Zijn dood en opstanding waar zijn, hoeveel te meer zouden wij Hem dan niet moeten vertrouwen met ons eigen leven. Hoe durven wij dan niet eerst Zijn Koninkrijk te zoeken of te leven om de volken tot discipelen te maken! Hij belooft, als wij dit doen, in onze behoeften te voorzien (Mattheüs 6:33) en altijd bij ons te zijn (Mattheüs 28:20). De opstanding bewijst dat we Jezus kunnen vertrouwen en Hem op Zijn woord kunnen geloven.

2. Er waren ooggetuigen en er veranderde levens.
Sommige van de meest buitengewone bewijzen van de opstanding zijn te zien bij mensen die de opgestane Christus ontmoetten. We kijken terug naar die Jood, Paulus, die het tot zijn doel maakte om de eerste christenen uit te roeien in zijn Jezus-hatende dagen, en toch werd hij er zelf een. Hoe? Hij vertelt ons dat de opgestane Jezus aan hem verscheen op de weg naar Damascus (Handelingen 9:27). Hoe kun je anders zo'n transformatie verklaren? Paulus noemt in 1 Korinthe 15 vervolgens de apostelen en vele andere mensen aan wie Jezus kort na zijn opstanding verscheen - ooggetuigen van deze gebeurtenis. Kritische mensen spotten hiermee en zeggen dat deze discipelen valse beweringen deden. Maar de kerkgeschiedenis laat zien dat deze ooggetuigen zo overtuigd waren van de opstanding dat velen stierven voor hun geloof. Wie zou sterven voor een leugen?

Een in de Bijbel genoemde christen gelooft dat deze gebeurtenis heeft plaatsgevonden, en wij zien het bewijs van de opstandingskracht in het feit dat God nog steeds inbreekt in mensenlevens - zelfs in onze levens. Het christendom is een bovennatuurlijk, maar redelijk geloof, gebouwd op de historische bediening van de Man die leefde, stierf, opstond en beloofde terug te komen. Het is de meest overtuigende reden waarom wij geloven.

Hoe voedt de opstanding ons leven vandaag?

a) Met hoop voor de toekomst
'Als het enige wat we uit Christus halen een beetje inspiratie is voor een paar korte jaren, zijn we een behoorlijk zielige partij' (1 Korinthe 15:19, MSG).

Het christendom is goed nieuws, niet omdat het ons eigenwaarde geeft en ons nu het beste leven geeft. Dan kun je net zo goed iets spannenders of exotischer proberen. In plaats daarvan halen we uit Christus eeuwige hoop en een toekomst. Wij geloven in leven na de dood, en deze hoop is gegrond in Jezus' opstanding, aangezien zijn opstanding uit de dood de weg wijst naar onze toekomstige opstanding (1 Korinthe 15:20-22). Wij zijn degenen "die op God hopen... dat er een opstanding zal zijn van rechtvaardigen en onrechtvaardigen" (Handelingen 24:15).

Voor volgelingen van Jezus die Jezus echt gevolgd hebben (dit is wat een discipel is), zal dat een geweldige dag zijn. We spreken niet vaak over de dag des oordeels of de opstanding van de doden, maar dit zijn onderdelen van de basis van het geloof die we allemaal zouden moeten kennen (Hebreeën 6:2). De terugkeer van Jezus zal een tijd van ongeremde vreugde zijn, waarin gelovigen worden veranderd en bekleed worden met onvergankelijke lichamen (1 Korintiërs 15:51-54) die nooit moe, oud, ziek of zondig zullen worden. Met deze lichamen zullen we op een vernieuwde aarde, vol van Gods heerlijkheid, op onvoorstelbare, ongeëvenaarde wijze kunnen genieten van Gods genoegens en aanwezigheid. Dat is echte hoop, en het is waar de vroege christenen naar uitkeken (zie Handelingen 24:15, Titus 2:13, Galaten 5:5), wat hen voedde om tegenslagen en lijden aan te kunnen.

b) Met een aanwezige macht
De opstanding geeft ons geestelijke kracht voor het hier en nu. Wij geloven ook in leven vóór de dood! Vanwege de opstanding van Jezus wordt ons verteld dat we "in een nieuw leven kunnen wandelen" (Romeinen 6:4). Wij zijn nu geestelijk met Christus opgestaan (Efeze 2:6), maar nog niet lichamelijk (1 Korinthe 15:52).

Ik ontmoet christenen die dat spanningsveld van het opstandingsleven nu niet begrijpen. Wij willen dat het eenvoudig is en dat het het een of het ander is. Maar het Nieuwe Testament zet beide realiteiten voor ons uiteen. Wij zijn nu gered in Christus (Efeze 2:8) maar nog niet gered (Romeinen 5:9). Wij zijn nu geadopteerd in Christus (Romeinen 8:15) maar nog niet geadopteerd (Romeinen 8:23). Wij zijn nu verlost in Christus (Efeze 1:7) maar nog niet verlost (Efeze 4:30).

Omdat we nu door de kracht van de Heilige Geest mogen deelnemen aan Jezus' opstanding, mogen we proeven van "de krachten van de komende wereld" (Hebreeën 6:5). We moeten geloven dat we op opstandingsgrond wandelen. Met andere woorden, er is vandaag kracht beschikbaar om zondige bolwerken en destructieve gewoonten te doorbreken, relaties te herstellen, genezing in ons lichaam te brengen (Jakobus 5:15) en zonden te vergeven. Maar zelfs nu we ervaren dat de macht van de zonde in ons leven wordt gebroken, zal de aanwezigheid van de zonde pas op één dag definitief worden weggenomen. Jezus zal voltooien wat begon bij het kruis en het lege graf.

Ik geloof in de opstanding. Het is geen mythe of een sprookje, maar een feitelijke gebeurtenis die de fundamenten van de bekende wereldorde deed schudden en centraal staat in alles wat het betekent om christen te zijn.

Laten we, ook als we dit jaar Pasen vieren, God gedenken en danken voor dat oude, ruige kruis en het lege graf.