Brood breken

door Pete Witt

Een paar jaar geleden kwamen een gerespecteerde kerkleider en zijn vrouw bij ons eten. Toen het laat begon te worden, keek deze leider over de tafel, bedankte ons en zei dat ze moesten gaan. Hij zei toen: "Mogen we, voordat we gaan, met jullie brood breken en met jullie bidden?"

Zijn vraag verraste me, want niemand had ons ooit gevraagd om thuis brood te breken, buiten onze meer formele kerkelijke bijeenkomsten om. Maar natuurlijk kon ik geen nee zeggen tegen zijn attente verzoek, ook al wist ik niet of we wel crackers of sap in huis hadden. Gelukkig kon mijn vrouw de elementen voor ons vinden. We baden voor elkaar en braken daarna samen brood. Het was echt een bijzonder moment, maar daar bleef het niet bij.

Sinds die avond heeft de Heere me geopenbaard hoe wonderlijk het is om brood te breken en hoe belangrijk het is om dat vaker te doen.

Ter gedachtenis van Hem
In de vroege kerk gaven Paulus en de discipelen de handeling van het breken van het brood door die ze van de Heere Jezus hadden ontvangen. Jezus had hen opgedragen dit te doen ter gedachtenis aan Hem. Het had zo'n impact op de discipelen dat we in Handelingen 2 lezen dat de vroege kerk toegewijd was aan het breken van het brood en dit elke dag deed, van huis tot huis. "En zij volhardden ... in het breken van het brood" (Handelingen 2:42) en "En zij bleven dagelijks eensgezind in de tempel bijeenkomen, en terwijl zij van huis tot huis brood braken, namen zij gezamenlijk voedsel tot zich" (Handelingen 2:46).

Toen we het belang van deze handeling voor de vroege kerk zagen en de schoonheid ervan hadden ervaren met dat leiderschapsechtpaar, begonnen mijn vrouw en ik elke dag brood te breken in ons huis. We deden dit zowel wanneer vrienden op bezoek kwamen voor een maaltijd, als wanneer het gewoon ons gezin was dat samen met elkaar at.

In een wereld die meedogenloos probeert om onze aandacht af te leiden van het bewust zijn van Jezus en het volgen van Hem, hebben we gemerkt dat deze momenten van bewust stilstaan bij Christus en wat het brood en sap vertegenwoordigen, bijzonder krachtig en diepgaand zijn.

Jezus zei tegen zijn discipelen: "Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als u het vlees van de Zoon des mensen niet eet en Zijn bloed niet drinkt, hebt u geen leven in uzelf. Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven, en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag. Want Mijn vlees is het ware voedsel en Mijn bloed is de ware drank. Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem." (Johannes 6:53-56)

Deze harde leer van Jezus beledigde veel van zijn discipelen in die tijd, waardoor ze zich omkeerden en Hem niet langer vergezelden. Deze wereld pusht ons voortdurend om ons leven te leiden in vertrouwen op onze eigen kracht en in onze eigen wijsheid, zelfs als we proberen om goede daden te doen en voor Hem te leven.

Jezus roept ons echter op om in Hem te blijven en Hem te volgen. De mooie belofte, als we in Hem blijven, is dat Hij ook in ons zal blijven. Het breken van het brood herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in Hem te zijn terwijl we Zijn vlees eten en Zijn bloed drinken. Jezus waarschuwde zijn discipelen er zelfs voor om niet in Hem te blijven: "Als iemand niet in Mij blijft, wordt hij buitengeworpen zoals de rank, en verdort, en men verzamelt ze en werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand." (Johannes 15:6)

Onszelf onderzoeken
Brood breken is ook een geweldige gelegenheid om onszelf te onderzoeken. Er kwam eens een echtpaar bij ons op bezoek en ik voelde me geroepen om hen aan te moedigen om regelmatiger samen als gezin brood te breken met hun kinderen. De vrouw keek bezorgd toen ik dat zei en vroeg me of ze zich moest bekeren van haar zonden voordat ze het brood mocht breken, waarschijnlijk herinnerend aan de ontnuchterende waarschuwing van Paulus in 1 Korinthe 11:27-30,

"Daarom, wie op onwaardige wijze dit brood eet of de drinkbeker van de Heere drinkt, is schuldig aan het lichaam en bloed van de Heere. Maar laat ieder mens zichzelf beproeven en laat hij zó eten van het brood en drinken uit de drinkbeker. Want wie op onwaardige wijze eet en drinkt, die eet en drinkt zichzelf een oordeel, omdat hij het lichaam van de Heere niet onderscheidt. Daarom zijn er onder u veel zwakken en zieken, en velen zijn ontslapen."

Hoewel ik haar aanmoedigde om berouw te hebben van alle zonden die de Heilige Geest openbaart wanneer ze het brood breekt, moedigde ik haar ook aan om niet te wachten tot ze het brood breekt voordat ze berouw heeft van de zonden die aan haar geopenbaard zijn. We moeten dagelijks reageren op de stem van de Heere als we Hem horen spreken om ervoor te zorgen dat onze harten niet verharden.

Ik heb gezien dat de waarschuwing van Paulus ertoe leidde dat anderen zich onthielden van het breken van brood vanwege zonde of onvergevingsgezindheid die de Geest in hun harten had benadrukt. In plaats van af te zien van het breken van het brood, moeten we berouw tonen aan de Heere en Zijn genade, barmhartigheid en vergeving ontvangen, die wordt aangeboden vanwege het offer van Christus aan het kruis.

Ons perspectief optillen
Tot slot helpt het breken van brood ons ook om ons perspectief op te tillen, weg van onze lichte en kortstondige problemen in dit leven naar een eeuwig perspectief. Het Woord is duidelijk - Jezus komt spoedig. We zijn geroepen om biddend alert en nuchter te zijn, nu Zijn wederkomst dichterbij komt. Paulus erkende dat een van de manieren waarop we dat kunnen doen is door regelmatig het brood te breken:

"Want zo dikwijls als u dit brood eet en deze drinkbeker drinkt, verkondig de dood van de Heere, totdat Hij komt." (1 Korintiërs 11:26)

Die kerkleider die bij ons thuis het brood brak, is twee jaar geleden bij de Heere thuisgekomen. Maar zijn diepe impact blijft bestaan, nu we doorgeven wat we van hem hebben ontvangen door van huis tot huis met anderen brood te breken en te bidden.