Heiligen en Engelen Hosten

door Rousseau Moss

"De kerk verderop zei dat jullie me kunnen helpen. Ik heb een plek nodig om een paar dagen te verblijven..." Dit waren de eerste woorden van een onbekende die voor mijn deur stond. Ik had haar nog nooit eerder gezien, maar ze zag eruit als iemand die al veel van het leven had meegemaakt.

De eerste gedachte die door mijn hoofd schoot, kwam uit Hebreeën 13:2: "Vergeet de gastvrijheid niet, want hierdoor hebben sommigen zonder het te weten engelen geherbergd." (HSV). Nou, dan moet je maar binnenkomen. Welkom bij de familie Moss!
Was ze een engel?
Ze bleef drie dagen en eerlijk gezegd wisten we bij haar vertrek nauwelijks meer over haar dan toen ze aankwam. Tijdens haar hele verblijf was ze een gesloten boek. Interessant genoeg vonden de kinderen haar geweldig. Was ze een engel? Ik weet het niet. Een van mijn dochters is er tot op de dag van vandaag van overtuigd dat ze dat was.

Als gezin hebben we altijd genoten van gastvrijheid. Ik denk dat het komt doordat we van nature graag delen. Zelden gaat er een week voorbij zonder dat we een samenkomst van de gemeenschap, leiderschapsvergaderingen, pastorale ontmoetingen of iets wat onze kerk ‘Open Huis’ noemt (open uitnodigingen voor gezamenlijke lunches en diners waar iedereen iets meebrengt) organiseren Op dit moment hebben we een stagiaire van Living Waters Church in Nederland bij ons wonen. Ze is hier sinds oktober 2024 en is een ware zegen voor ons gezin.

Er gebeurt iets bijzonders als je gastvrijheid beoefent. Op een heel concrete manier open je je leven wanneer je je huis openstelt. Gastvrijheid geeft anderen een eerlijke inkijk in wie je werkelijk bent. Misschien is dat wel een van de redenen waarom Paulus gastvrijheid noemde als een van de kenmerken die zichtbaar moeten zijn in het leven van een opziener (1 Timotheüs 3:2).

Wat is Bijbelse gastvrijheid eigenlijk? Ik postte onlangs het volgende op Facebook:

"Gastvrijheid kan worden gedefinieerd als 'de eigenschap of houding om gasten en vreemden op een warme, vriendelijke en vrijgevige manier te ontvangen en te behandelen’. In het Nieuwe Testament betekent het Griekse woord voor gastvrijheid letterlijk 'liefde voor vreemden'. Gastvrijheid is een deugd die door de hele Schrift heen zowel wordt geboden als geprezen. Het is een voorrecht en het brengt diepe voldoening…"

Niet alleen is het vervullend om te weten dat je de Heer op deze manier dient, maar het is ook iets dat voor de meeste volgelingen van Christus haalbaar is. Gastvrijheid draait in essentie om delen van wat je hebt – of dat nu veel of weinig is. Paulus schreef aan de gemeente in Korinthe en herinnerde hen eraan: "Let op uw roeping, broeders: er zijn niet veel wijzen naar het vlees, niet veel machtigen, niet veel aanzienlijken" (1 Korinthe 1:26 - HSV). Je hoeft niet rijk te zijn volgens de maatstaven van de samenleving of machtig volgens de normen van je cultuur om gastvrij te zijn. We zien in de vroege kerk geen drempels op dit gebied. Wat we wél zien, is een gemeenschap van mensen uit alle lagen van de bevolking (Handelingen 2:5), die met vreugde deelden wat ze hadden en vaak in elkaars huizen samenkwamen (Handelingen 2:44-46).
Gastvrijheid heeft in de kern te maken met het delen van wat je hebt.
Vandaag de dag richt het christendom zich vooral op samenkomsten in kerkgebouwen of centrale locaties. Toch bediende Jezus niet alleen in synagogen of tempels (de eerste-eeuwse tegenhangers van onze kerkgebouwen). Tijdens Zijn aardse bediening bezat Jezus Zelf geen eigen huis om gasten te ontvangen, maar Hij creëerde wel talloze momenten waarop Hij mensen thuis ontmoette! Denk aan de schoonmoeder van Petrus (Lukas 4:38-39), Levi de tollenaar (Lukas 5:29-32), Simon de Farizeeër (Lukas 7:36-46), Jaïrus, de leider van de synagoge (Lukas 8:41-56), Martha en Maria (Lukas 10:38-42) en de kleine Zacheüs (Lukas 19:5). Al deze ontmoetingen waren betekenisvolle Koninkrijksmomenten die in huizen plaatsvonden! We onthouden onszelf het voorrecht en de kans om Gods Koninkrijk in onze huizen te zien manifesteren als we ervoor kiezen geen gastvrijheid te tonen aan zowel heiligen als vreemden.

Praktisch gezien is het zo eenvoudig als je voordeur openen! Laat mensen binnen. Het gaat niet om wat je serveert of deelt, maar om de houding waarmee je het doet. Gastvrijheid is een tastbare uitdrukking van het karakter en de natuur van Christus. Het is het bereidwillig delen van wat je hebt, uit liefde voor Christus, zodat anderen Hem duidelijker in jou kunnen zien. Koffie, thee, een broodje kaas, iets fris uit de koelkast of een warme maaltijd – vaak is dit waar eenzame mensen voor het eerst een glimp van een goddelijke familie opvangen (Psalm 68:6).
... het is net zo eenvoudig als het openen van je voordeur! Laat mensen binnen.
Sommige van mijn meest betekenisvolle momenten in de bediening hebben plaatsgevonden aan de eettafel of het ontbijtbankje. We hebben de waarde en beloning van gastvrijheid geproefd (Mattheüs 10:41) en hebben gezien hoe de Heer harten op wonderbaarlijke wijze met elkaar verbindt. Vriendschappen die normaal maanden zouden kosten om te vormen, ontstaan soms in slechts enkele dagen.

Ik sluit af met deze belofte uit Markus 9:41: "Want wie u een beker water te drinken zal geven in Mijn Naam, omdat u van Christus bent, voorwaar, Ik zeg u, hij zal zijn loon beslist niet verliezen" (HSV). Stel jezelf de vraag: kan ik op zijn minst een beker water aan een ander aanbieden? Het antwoord is hoogstwaarschijnlijk ja – en zelfs meer!

Uit ervaring weet ik dat degenen die gastvrijheid gaan beoefenen, er al snel diep van gaan houden. Ik vertrouw erop dat dit ook voor jou waar zal zijn. En mocht je ooit de Isle of Man bezoeken, kom dan gerust bij mij logeren!

Veel liefs,

Rousseau
Rousseau is oudste in Living Hope op de Isle of Man. Hij is getrouwd met Rhian en ze hebben drie kinderen: Noah, Esther en Rachel. Rousseau houdt ervan teams te bouwen, heiligen te helpen hun gaven te ontdekken en leiders op te voeden.
Posted in