Door William Marais

De Schrift waarschuwt ons als gelovigen in 1 Johannes 2:16 dat drie primaire gebieden het
potentieel hebben om ons van onze vreugde te beroven, onze relatie met onze hemelse Vader te beschadigen en als gevolg daarvan de macht hebben om relaties met onze directe geliefden te beschadigen. Deze drie gebieden die Johannes noemt in zijn eerste brief zijn; “Lust van de ogen, lust van het vlees en de trots van het leven“. Ik noem dit, ‘Centen, Petticoats en Macht’.

Nadat ik in het vorige artikel (Begeerte van de ogen) heb gekeken naar zowel de zegen als de potentiële gevaren van financiën (d.w.z. de houding die we hebben ten opzichte van geld in iemands leven), wil ik in dit tweede artikel een korte blik werpen op het tweede gebied van verleiding in het leven, waar de apostel Johannes ons voor waarschuwt in 1 Johannes 2:16, dat hij “de begeerte van het vlees” noemt, ik heb geclassificeerd als ‘Petticoats’.

Petticoats
Voor degenen onder ons die voor 1980 opgroeiden, was een petticoat een dunne, zachte zijdeachtige of satijnen onderkleding die dames onder hun jurk droegen of wat een ‘half-slip’ werd genoemd, al was het maar onder hun rok. Ze hadden meestal kant langs de onderkant, zodat wanneer ze iets uitstaken aan de onderkant van hun jurk of rok, het onmiddellijk het oog van een man zou vangen, waardoor hij vaak op de een of andere manier seksueel opgewonden werd.

Een ‘seksuele eetlust’
Het mysterie van de schepping is dat God, onze Schepper, ons met bepaalde eetlust heeft ontworpen, en een van deze verlangens is van seksuele aard. Net als in het geval van eten en drinken, wordt onze eetlust uitgedrukt door honger en dorst, die we moeten bevredigen. Nou, het is hetzelfde met onze seksuele eetlust – het wil ook gevoed en tevreden zijn. Maar wat niet nuttig is, is wanneer onze seksuele eetlust wordt gewekt in situaties die de Heer niet bevallen, en we erop reageren dat het op verschillende manieren wordt gewekt buiten de grens van het huwelijk tussen een man en een vrouw. Paulus de Apostel maakt zijn lezers in zijn brief aan Titus (Titus 2:11-12) heel duidelijk dat de Heere ons Zijn genade heeft gegeven die ons in staat stelt ervoor te zorgen dat elke eetlust, van fysieke of seksuele aard, onder onze controle wordt uitgeoefend.

Daarom zegt Paulus in 1 Korinthe 6:13 : “Het voedsel is voor de buik en de buik voor het voedsel, maar God zal zowel het één als het ander tenietdoen. Het lichaam is echter niet voor de hoererij, maar voor de Heere en de Heere voor het lichaam.“

Met betrekking tot voedsel zegt Paulus verder tegen de kerk in Filippenzen in Filippenzen 3:18-19, “Want velen – ik heb dikwijls met u over hen gesproken en zeg het nu ook onder tranen – wandelen als vijanden van het kruis van Christus. Hun einde is het verderf, hun god is de buik en hun eer is in hun schande; zij bedenken aardse dingen.”

Maar op het gebied van seksuele eetlust zegt hij in 1 Korinthe 6:9. ”Of weet u niet dat onrechtvaardigen het Koninkrijk van God niet zullen beërven?” Hier, als we het hebben over iemands seksuele eetlust, zegt
Paulus: “Laat je niet misleiden…

• “noch hoereerders” (d.w.z. alleenstaanden die seksueel actief zijn of betrokken zijn bij
  pornografie),
• “noch afgodendienaars” (Plato gebruikt dit woord om orgieën weer te geven die worden
  beoefend voor heidense goden),
• “noch overspeligen” (wanneer ze seksueel actief zijn met mensen die niet hun
  huwelijkspartners zijn),
• “noch lesbiennes” (vrouwen die seksuele omgang hebben met andere vrouwen – ook te
  zien in Paulus’ brief aan de Romeinse gelovigen (Romeinen 1:26-27),
• “noch sodomieten” (mannen die seksuele omgang hebben met andere mannen).

Paulus maakt heel duidelijk dat deze categorieën mensen geen verlossing zullen beërven.

Grenzen en disciplines
Sinds ik in 1976, op 22-jarige leeftijd, mijn leven aan Christus heb overgegeven, heb ik me aan de Heer vastgeklampt en op Zijn genade vertrouwd om mij op dit specifieke gebied van het leven gedisciplineerd te houden. Sterker nog, omdat ik me goed bewust ben van mannen en vrouwen (veel godvruchtiger dan ik) die in de loop der jaren seksueel zijn gevallen, heb ik om deze reden de volgende grenzen en disciplines in mijn eigen leven gesteld:

• Geen vrouwen adviseren/counselen (de uitzondering is, alleen als Pam mij wil betrekken bij een counselingsessie samen met haar, maar dan alleen als wat wordt besproken niet van
  seksuele aard is).
• Geen moment mezelf toestaan sociaal alleen te zijn met een vrouw of om een reis te maken met een vrouw, anders dan Pam of een van mijn dochters.
• Geen website ‘bezoeken’ om op de inhoud te surfen, wetende dat elke willekeurige site is
  gehackt door pornografische ‘leveranciers’. Ik blijf heel specifiek tijdens het ‘zoeken’ op het
  web en ‘accepteer’ geen aanbiedingen om onbekende sites te openen.
• Geen films kijken met seksuele scènes of tijdschriften te lezen met foto’s van vrouwen die
  gedeeltelijk gekleed zijn.

Door onderzoek ben ik me bewust van het feit dat vrouwen ook seksuele eetlust hebben en voornamelijk opgewonden worden door suggestieve complimenten van mannen. Ze worden ook seksueel gestimuleerd wanneer ze worden aangeraakt in niet-seksuele gebieden zoals op een blote arm of zachtjes in hun nek of oren. Daarom waarschuw ik mannen om in tijden van bediening alleen voor mannen te bidden en vrouwen alleen voor vrouwen. Ik waarschuw hen ook om de persoon niet aan te raken, anders dan op een bedekt schoudergebied, als je het al zou doen.

Het persoonlijk maken
Op een middag (een goede 15 jaar geleden) kwam een zeer aantrekkelijke, getrouwde vrouw uit onze kerkfamilie naar mijn huis en vroeg om met me te praten. Ik vertelde haar heel verontschuldigend dat Pam niet thuis was en dat ik het andere geslacht niet adviseer zonder haar aanwezigheid. Ze verzekerde me dat het niet van counseling aard was en slechts een paar minuten zou duren om te delen. Ik stemde er aarzelend mee in om haar ‘een paar minuten’ te zien. Ik liet haar me echter al snel vertellen hoe ze zich fysiek tot me aangetrokken voelt, in die mate, dat ze zeer ongepaste seksuele gedachten over ons samen had. Ik was helemaal verbijsterd en vertelde haar onmiddellijk dat ze niet alleen moest vertrekken, ze moest ook contact opnemen met Pam vóór lunchtijd de volgende dag. Ik gaf haar de opdracht om Pam te
vertellen wat ze me had verteld, om Pam’s vergiffenis te vragen, en om advies te vragen over hoe om te gaan met dit en haar gedachteleven als gelovige. Ze deed dit (ongelooflijk) en bekende alles de volgende dag aan Pam en vroeg haar vergiffenis. Gelukkig was die ‘deur’ in de toekomst gesloten. MAAR ik ben me er terdege van bewust dat het heel anders had kunnen eindigen met een moment van indiscretie dat een leven van teleurstelling werd. Dit is een andere reden waarom ik zeer voorzichtig ben (en anderen aanmoedig om dat te zijn) als het gaat om interacties met het andere geslacht.

Moge onze God ons vullen met zowel Zijn Geest als Zijn mogelijk makende genade, zodat we doelgericht blijven wandelen in zuiverheid en integriteit in onze relatie met Hem, die we hebben door Zijn Zoon Jezus Christus.